Recensie: Een keukenmeidenroman

Het boek een keukenmeidenroman is een mooi boek. Het gaat over hoe slaven vroeger werden behandeld. In dit boek zie je mooi hoe alles vroeger was. Het ligt hem maar in de kleinste dingen. Bijvoorbeeld als je naar de winkel gaat en je bent bruin moet je altijd aan de kant gaan voor blanken. Je denkt misschien dat dat maar niks is. Maar toch leiden al die kleine dingen naar discriminatie. Bruinen moeten aan de kant voor blanken. Het boek zelf gaat ook over nog iets heel anders. In het boek willen ze namelijk een boek gaan schrijven uit het oog van bruine. Zo willen ze mensen laten zien wat er allemaal aan de hand is. Maar het is moeilijk om mensen te vinden die mee willen doen. Als je alleen al maar zat te roddelen of de verkeerde wc inloopt dan werd je in elkaar geslagen. Zo wordt het heel moeilijk voor Skeeter (de schrijver van het boek) om mensen te vinden die willen meehelpen aan het boek. Totdat ze Aibileen en Minnie ontmoet.

Het is een heel mooi boek en het gaat nooit vervelen. Het wordt namelijk uit drie verschillende personen geschreven. Zo zie je goed uit drie verschillende hoeken hoe het vroeger was. Een iemand is bruin en heeft een man die haar slaat, een iemand is een bruin, moet altijd op kinderen letten en haar zoon is overleden, en een iemand is blank maar voldoet niet aan de eisen die ze zou moeten hebben vroeger. Zo zie je alle dingen niet alleen uit de bruine mensen maar ook uit de blanke mensen. Ook zie je goed waarom een bruine vrouw niet bij haar man weg kan gaan. Dit was niet normaal maar het had ook nog een andere reden. Vrouwen mochten alleen maar in het huishouden werken en dat verdiende niet zo goed. Mannen mochten ook in de bouw werken en dat verdiende veel beter. Als je weggaat bij je man dan ga je het meestal niet redden want je kunt niet genoeg geld verdienen.

Het boek blijft ook de hele tijd door interessant. Je eindigt namelijk op een spannend punt bij iemand en dan gaat het boek over naar iemand anders. Dan wil je snel verder lezen want je bent benieuwd naar wat er nou gaat komen. Maar dan als je weer in een ander stukje bezig bent dan wordt dat ook weer gestopt op een spannend stukje. Zo blijft het hele boek interessant.

Het is dus een mooi bik. Ook is het dik maar blijft het altijd interessant. Ook kom je gelijk meer te weten over hoe het vroeger allemaal ging. Je zit echt in het boek als je het leest. Dit is dus een echte aanrader! 

Schrijfontwerp recensie

-          Onderwerp

-          Hoofdgedachte

-          Doel -> doelgroep

-          Opbouw: Inleiding ->kernbegrippen

                 Middenstuk -> argumenteren

                 Afsluiting -> herhaal, conclusie

Onderwerp: keukenmeidenroman
Hoofdgedachte: Ik vind de keukenmeidenroman een mooi boek en het is mooi geschreven uit verschillende personen, je ziet zo uit verschillende hoeken hoe het ging vroeger met slaven.
Doel: om mensen te laten weten wat voor een boek de keukenmeidenroman is.
Doelgroep: Voor mensen die meer willen weten over het boek
Opbouw: Ik wil in de inleiding even een korte maar krachtige samenvatting maken zodat mensen snappen waar het een beetje over gaat. In het middenstuk wil ik vooral mijn mening erin gaan verwerken. Ook wil ik bij de afsluiting alles nog een keer kort samenvatten.

Schrijfontwerp samenvatting:Ik ga een recensie schrijven over het boek de keukenmeidenroman. Daarin ga ik ook een korte samenvatting geven van het boek.  Ik ga, nadat ik de lezer heb geïnformeerd, mijn eigen mening over het boek geven. Ik wil dan op het laatst van de recensie ook nog een korte samenvatting van de recensie schrijven zodat de lezer in duidelijke zinnen het helemaal snapt. Ook maakt dit de recensie af. 

Verwerkingsopdracht argumenteren

Hockey. Het is een heel leuk spel. Je speelt het in een team en hebt wedstrijden op zaterdag. In de wedstrijden heb je ontelbaar leuke dingen: Het scoren, een bal uit het doel houden, mensen uitspelen, het samenwerken enz. Het is een heerlijk gevoel als je met zijn twee een persoon voorbij speelt. Het geeft je een heel erg leuk gevoel en je hebt echt het gevoel dat je goed samenwerkt. Ook is het heel erg leuk als je met de bal aan je stick de cirkel in loopt. Je mag namelijk alleen in de cirkel scoren. Je staat dan tegenover de keeper, maakt een schuinbeweging en scoort. Dan hoor je in een keer allemaal mensen juichen die aan de kant staan. Dat is heel erg leuk en het pompt allemaal adrenaline door je heen. Je voelt je helemaal fantastisch en de rest van de wedstrijd maakt het dan niet meer uit of je uiteindelijk verliest of wint. Voor jezelf heb je al gewonnen.

Maar je speelt natuurlijk niet alleen wedstrijden. Je gaat natuurlijk ook naar trainingen. Dit doe je ook met je hele team. Het is heel gezellig en je leert meestal wel heel veel. Als je naar een training bent geweest geeft dat een fijn gevoel. Je hebt weer meer geleerd en soms heb je iets eindelijk onder de knie. Dan kan je niet wachten op de wedstrijd om al de nieuwe technieken die je hebt geleerd te laten zien. Dat is heel erg leuk en zo alles ik ook al zei is de training heel gezellig. Je hebt je hele team bij je en doet oefeningen met zijn alle. Dat heb je bij een wedstrijd niet. Daar focus je je alleen op hockey. Dat is bij een training niet de hele tijd zo.

Je hebt natuurlijk ook de winter. In de winter speel je niet op een veld. Dat is veel te koud en als het sneeuwt, is het ook gevaarlijk. Je kunt dan zomaar uitglijden. Daarom speel je in de winter, als je dat wilt, in een zaal. Je krijgt dan trainingen in een zaal en je speelt dan natuurlijk ook wedstrijden in de zaal. In de zaal leer je hele andere technieken. Je mag in de zaal namelijk niet hoog spelen. Hierdoor leer je nog beter om echt te hockeyen. Ook heb je een kleiner veld zo ben je met veel sneller bij het goal en kan je sneller scoren. Je leert ook datje voor al moet beginnen met verdedigen anders komt de tegenstander veel te dicht bij het goal. Je speelt in de zaal wel weer nog anders. Je hebt per zaterdag twee wedstrijdjes. Je komt dan met drie teams bij elkaar en hebt dan een kleine competitie. Dit is wel heel leuk want je kunt dus twee keer winnen. Ook als je een wedstrijdje gewonnen hebt maar de laatste verloren hebt geeft dat een minder rot gevoel als dat je een wedstrijd verliest en verder niks wint. Tenzij je natuurlijk heel goed speelt.

Samenvatting startdocument fictie

Ik heb de laatste drie jaar 31 boeken gelezen. Het zijn er niet super veel voor drie jaar maar het is ook niet niks. Als ik kijk naar alle boeken die ik heb gelezen in groep 8 merk ik wel heel erg dat ik ben gegroeid in Nederlands het afgelopen jaar. Ik las echt boeken die ik nu gewoon te kinderachtig en saai vind. Ik snap niet dat ik die een, twee jaar geleden nog leuk vond. Nu lees ik echt leerzame boeken zoals de keukenmeidenroman of de vliegeraar. Ik heb ook heel veel geleerd over boeken die ik niet leuk vind. Ik heb een boek gehad die ik niet zo leuk vond maar ik vond dat ik hem wel moest uitlezen nu ik er al aan begonnen was. Maar ik, nooit echt zin om dat boek te lezen want ik vond het dus niet zo’n leuk boek. Toen ben ik op de helft pas gestopt met lezen maar eigenlijk is dat veel te laat. Ik had eigenlijk eerder moeten stoppen zodat ik een leuk boek kon lezen.

Ik hou wel heel erg van lezen. Ik vind het leuk als ik helemaal in het boek zit. Bijvoorbeeld het gaat over vroeger zit ik helemaal in die tijd en lijkt het net alsof ik er gewoon bij ben. Ik hou meer van dikke boeken als van dunne boeken. In dunne boeken is een verhaal heel snel klaar en zitten er niet altijd veel details in waardoor ik niet echt in het boek zit. Een dik boek heeft een langer verhaal en zit ik er dus ook langer in. Ook heeft een dik boek meer details en lijkt het dan alsof je er echt bent. Wel moet het niet een dik boek worden dat de details zich zelfs gaan herhalen. Dan wordt het een saai boek.

Ik lees best vaak boeken. Ik ga vaak naar de bibliotheek toe of leen boeken van mijn vriendinnen. Vooral als ik op vakantie ga leen ik snel veel boeken zodat ik me op vakantie niet verveel. Ik lees vaak leerzame boeken. Dit gaat meestal over vroeger. Ik lees dan boeken over slaven, oorlog, joden, enz. Maar ik lees ook boeken die nu nog gebeuren zoals een kind dat word geslagen. Ik vind dit soort boeken heel interessant en ik leer hier veel van. 

Short story

Roodkapje

in de toekomst

Hé een mailtje. Het is mijn oma. Ze vraagt of ze haar Ipad 12 terug mag. Ik had hem een tijdje van haar geleend. Het is echt nog een ouderwets ding. Maar ik had iets nodig om op te tekenen. Ik ga namelijk naar een kunst school en moet daar goed voor oefenen. Je kunt nu zo’n app downloaden dat je heel makkelijk en handig kan tekenen. Maar onze Ipad was kapot gegaan. Mijn broertje is zo stom geweest om dat ding van de roltrap af te laten vallen. Nu zijn we aan het sparen voor een nieuwe. Maar mijn oma heeft de Ipad blijkbaar weer nodig. Laat ik dan maar gelijk even gaan. Ik trek mijn jas aan en loop naar de deur. Dan hoor ik de roltrap aan worden gezet. Het is vast mijn moeder. Ik schreeuw naar haar van beneden dat ik even weg ben. “Waar ga je heen dan roodkapje?” vraagt mijn moeder. “Ik ga naar oma, moeder” roep ik terug, “Helemaal alleen?”, “ja helemaal alleen” roep ik terug. “Doe dan tenminste deze verwarmde jas aan in plaats van dat zomerding, het is al winter hoor!” zegt mijn moeder. “Oké dan moeder…” roep ik terug.

Helemaal ingepakt en vol onder alle regels mag ik eindelijk het huis uit. Ik stap in mijn vliegende auto en vlieg naar oma toe. Het is heel erg druk vandaag op de vlieg weg. Er zijn veel vliegtuigen in het verkeer en dan praat ik nog niet eens over de vliegende fietsen en helikopters. Die vliegende fietsen gaan eigenlijk veel te hard. Ze racen over de fietsweg en snijden iedereen en alles af. Echt irritant als je het mij vraagt. Eindelijk ben ik bij mijn oma en begin ik met dalen. De vliegauto’s zijn nog niet helemaal perfect en het dalen gaat nog best moeilijk. Ik land altijd scheef op de parkeerplek. Eindelijk sta ik op de grond en druk ik op het knopje naast het hek. Mijn oma woont namelijk in een villa en is nogal fan van privacy. Ze heeft naast het hek een knopje zitten en daar moet je aanbellen. Dan drukt mijn oma op een knopje en kijkt wie het is. Je kunt ook door dat apparaat praten.

Ik druk op het knopje en praat in het apparaat. Ik vraag of ik binnen mag komen om de Ipad terug te geven. Ik hoor een hele schelle stem aan de andere kant vragen wie ik ben. “Ik ben het, uw kleindochter, Roodkapje. Maar waarom is uw stem zo schel?” vraag ik. “Dat komt door het apparaat liefje” zegt de stem aan de andere kant terug. Dan word het hek geopend en loop ik de tuin binnen. Het is een hele grote tuin en een best lang stuk om te lopen. Als ik bij de voordeur ben gaat de deur open, maar er staat niemand achter de deur. Meestal als er niemand achter de deur staat is mijn oma aan het koken. Dan drukt ze op een knopje en gaat de deur automatisch open. Zo hoeft ze niet helemaal naar beneden te lopen met vieze handen en zo.

Ik ga met de roltrap naar boven naar de derde verdieping. Op die verdieping zit namelijk mijn oma’s keuken. Als ik de keuken binnen kom staat mijn oma inderdaad te bakken. Maar het rare is dat ik niets reuk. Ik loop dichter bij en stoot per ongeluk oma aan. Oma voelt heel erg hard aan en ik krijg meteen een blauwe plek. “Oma hoe kan het dat u zo hard bent?” Vraag ik. “Misschien voelt het zo omdat je zo hard tegen me aanbotst” zegt oma. “Maar oma u heeft nog steeds een rare stem, hoe kan dat?” vraag ik. Dan antwoord ze “ik ben ook een beetje verkouden kind”. “Maar oma”, nu draait ze zich om, “u ziet er helemaal niet uit als oma!” schreeuw ik van paniek. Het is de kookrobot van mijn oma met mijn oma’s kleding aan. De robot loopt op mij af en zegt: “Ik krijg een beetje honger”. Dan word ik in de robots mond gezogen en zit in de buik. Daar is mijn oma! “Oma!” zeg ik. “Roodkapje” zegt oma. “Hoe komt u naar hier, wat is er gebeurd?” vraag ik. Mijn oma zegt dat haar kookrobot op hol is geslagen en haar wou koken. Toen had hij nog niet genoeg en nu heeft hij mij ook opgezogen. “Maar wat kwam jij hier eigenlijk doen?” vraagt mijn oma. “Ik kwam u uw Ipad terug geven” zeg ik. “Maar wacht eens even” zeg ik dan “met een Ipad kan je natuurlijk bellen”. “Ik bel een technicus en die krijgt ons hier wel uit.

Ik bel een technicus en hij komt gelijk. Hij haalt ons uit de robot en de robot word vernietigd. Nu omhels ik mijn oma en geef de Ipad aan haar terug. Gelukkig is het allemaal nog goed afgelopen. Ik drink nog wat thee met mijn oma en klets nog wat. Ook spreek ik nog wat af met mijn oma: Dat we dit allebei niet doorvertellen aan mijn moeder want dan raakt ze helemaal overstuur!